เมื่อการระบาดของเชื้อ Covid-19 ส่งผลให้คุณภาพชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนย่ำแย่ลงอย่างมากในระยะเวลาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ปัญหาทางสังคมและเศรษฐกิจอันเป็นผลพวงจากการระบาดของเชื้อดังกล่าวก็ค่อยๆ ได้รับการแก้ไข ป้องกัน และเกิดการพยายามปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ความเป็นอยู่ในปัจจุบันของผู้คนในสังคมมากขึ้น
แต่กระนั้น ยังคงมีสรรพสิ่งอีกมากมายที่ถูกหลงลืม ไม่ได้รับการบำรุงรักษา ปล่อยให้ “ตาย” กลายเป็นเศษซาก ถูกทิ้งร้างให้ “ดำรง” อยู่บนโลกที่กำลังพัฒนา บรรดาสรรพสิ่งหรือวัตถุเหล่านี้ไม่ว่าจะเป็น โซฟา ลูกบาสเกตบอล ฯลฯ หรืออาจเป็นสถานที่แห่งไหนบริเวณใดแห่งหนึ่งที่เคยมีชีวิตชีวาหรือเป็นองค์ประกอบสำคัญในความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์และสรรพสิ่ง แต่เมื่อกาลเวลาเปลี่ยนผ่านไปตามสภาพสังคม การดำรงอยู่ที่แต่เดิมนั้นมีชีวิตชีวากลับกลายเป็นการดำรงอยู่ที่เต็มไปด้วยความเงียบเหงา หรือท้ายที่สุดอาจเป็นดำรงอยู่ที่ถูกลืมหรือหลุดออกจากห้วงความทรงจำของใครหลายๆ คน
นิทรรศการภาพถ่าย Left and Being ณ SUPH art space ครั้งนี้เกิดขึ้นจากการร่วมมือกันระหว่าง ธนพงศ์ วงศ์ทะยาน (ศิลปินผู้ถ่ายภาพ) และเศษซากของเหล่าสรรพสิ่ง ผ่านการคิวเรทโดย กันต์กวี ตรีชิต ที่ร่วมกันเผยให้เห็นถึงสภาพความเป็นอยู่ของการถูกหลงลืม การถูกทิ้งร้าง หรือเป็นการนำสภาวะการดำรงอยู่ของสิ่งเหล่านั้นกลับมาพูดใหม่ผ่านเรือนร่างของภาพถ่าย อันเป็นสิ่งซึ่งดำรงอยู่ในโลกร่วมขณะกับพวกเรา ณ ที่แห่งใดแห่งหนึ่ง